нерабо́чы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нерабо́чы нерабо́чая нерабо́чае нерабо́чыя
Р. нерабо́чага нерабо́чай
нерабо́чае		 нерабо́чага нерабо́чых
Д. нерабо́чаму нерабо́чай нерабо́чаму нерабо́чым
В. нерабо́чы (неадуш.)
нерабо́чага (адуш.)		 нерабо́чую нерабо́чае нерабо́чыя (неадуш.)
нерабо́чых (адуш.)
Т. нерабо́чым нерабо́чай
нерабо́чаю		 нерабо́чым нерабо́чымі
М. нерабо́чым нерабо́чай нерабо́чым нерабо́чых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нерабо́чы в разн. знач. нерабо́чий;

н. чалаве́к — нерабо́чий челове́к;

н. дзень — нерабо́чий день;

н. час — нерабо́чее вре́мя;

~чая жывёла — нерабо́чий скот;

н. настро́й — нерабо́чее настрое́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нерабо́чы, ‑ая, ‑ае.

1. Такі, які не працуе, жыве но са сваёй працы. Возьмем, напрыклад, кааперацыю, дзе мы бачым велізарныя лічбы рабочых прадстаўнікоў. Мы ведаем, што яна раней складалася амаль цалкам з прадстаўнікоў нерабочага класа. Ленін.

2. Які не выконвае працы, няздольны да яе (пра жывёлу).

3. Такі, калі не працуюць; вольны ад працы. Нерабочы дзень. // Які выкарыстоўваецца не для работы; выхадны, святочны. Алёшка паволі падышоў да крана .. Хуценька пераапрануўся ў нерабочы гарнітур. Лынькоў.

4. Які не выклікае схільнасці да працы. Нерабочы настрой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нерабо́чы:

нерабо́чы дзень кніжн. Rúhetag m -(e)s, -e, árbeitsfreier Tag

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Нерабочы час 3/156; 7/484; 9/7, 11

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

нерабо́чий нерабо́чы; (нетрудящийся) непрацо́ўны;

нерабо́чий день нерабо́чы дзень;

нерабо́чее вре́мя нерабо́чы час;

нерабо́чий челове́к нерабо́чы (непрацо́ўны) чалаве́к.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

внерабо́чий пазарабо́чы, нерабо́чы;

внерабо́чее вре́мя пазарабо́чы (нерабо́чы) час.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

субо́тнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Добраахвотнае бясплатнае калектыўнае выкананне якой-н. грамадска-карыснай працы ў нерабочы час (па суботах).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

субо́тнік, ‑а, м.

1. Добраахвотна і бясплатнае калектыўнае выкананне якой‑н. грамадска-карыснай працы ў нерабочы час. Маладыя рабочыя льнозавода дружна выходзілі пасля работы на суботнікі. «Звязда».

2. Сектант, які належыць да секты, што святкуе суботу замест нядзелі.

•••

Камуністычны суботнік — бясплатная работа на карысць грамадства ў нерабочы час, як праяўленне камуністычных адносін да працы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гулево́й

1. прост. во́льны; (нерабочий) нерабо́чы;

2. (незанятый) гуля́шчы;

3. (разгульный) гуля́шчы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)