ненасы́тнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. ненасы́тнасць
Р. ненасы́тнасці
Д. ненасы́тнасці
В. ненасы́тнасць
Т. ненасы́тнасцю
М. ненасы́тнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ненасы́тнасць ж., прям., перен. ненасы́тность; см. ненасы́тны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ненасы́тнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць ненасытнага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ненасы́тнасць ж. гл. ненаеднасць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ненасы́тны, -ая, -ае.

1. Такі, якога цяжка накарміць; прагны да яды.

Н. звер.

2. перан. Які не можа здаволіцца тым, што мае.

Ненасытная цяга да ведаў.

|| наз. ненасы́тнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пра́гнасць, -і, ж.

1. Празмернае імкненне задаволіць якое-н. жаданне.

Есці з прагнасцю.

2. Ненасытнасць, жадлівасць.

П. чалавечая.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ngenügsamkeit

f - ненае́днасць, ненасы́тнасць; патрабава́льнасць, пра́гнасць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ненасы́тность

1. ненае́днасць, -ці ж.; ненасы́тнасць, -ці ж.;

2. перен. ненае́днасць, -ці ж.; ненасы́тнасць, -ці ж.; прагаві́тасць, -ці ж.; пра́гнасць, -ці ж.; пражэ́рлівасць, -ці ж.; см. ненасы́тный;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

zachłanność

ж.

1. ненаеднасць; ненасытнасць; прагнасць;

2. уст. бездань; прадонне; прорва

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

niedosyt, ~u

м. ненасытнасць; прагавітасць; незадаволенасць; брак;

niedosyt wrażeń — брак уражанняў; цяга да ўражанняў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)