не́мцы, -аў, адз. не́мец, -мца, м.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Германіі.

|| ж. не́мка, -і, ДМ -мцы, мн. -і, -мак.

|| прым. няме́цкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

не́мцы, -цаў не́мцы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

немцы

т. 11, с. 284

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

не́мцы, ‑аў; адз. немец, ‑мца, м.; немка, ‑і, ДМ ‑мцы; мн. немкі, ‑мак; ж.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Германіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

не́мец¹ гл. немцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

няме́цкі гл. немцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

не́мка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. не́мка не́мкі
Р. не́мкі не́мак
Д. не́мцы не́мкам
В. не́мку не́мак
Т. не́мкай
не́мкаю		 не́мкамі
М. не́мцы не́мках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

не́мец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. не́мец не́мцы
Р. не́мца не́мцаў
Д. не́мцу не́мцам
В. не́мца не́мцаў
Т. не́мцам не́мцамі
М. не́мцу не́мцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

дра́паць², -аю, -аеш, -ае; незак. (разм., пагард.).

Паспешліва адступаць, бегчы наўцёкі.

Немцы драпалі з-пад Курска аж пыл курэў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

German​1 [ˈdʒɜ:mən] n.

1. не́мец; не́мка;

the Germans не́мцы

2. няме́цкая мо́ва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)