некта́рнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
некта́рнік |
некта́рнікі |
| Р. |
некта́рніка |
некта́рнікаў |
| Д. |
некта́рніку |
некта́рнікам |
| В. |
некта́рнік |
некта́рнікі |
| Т. |
некта́рнікам |
некта́рнікамі |
| М. |
некта́рніку |
некта́рніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
некта́рнік м., бот. некта́рник
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
некта́рнік, ‑а, м.
Спец. Залозка секрэцыі ў кветках вышэйшых раслін, якая выдзяляе цукрысты сок — нектар.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
некта́рник бот. некта́рнік, -ка м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
медови́к
1. (медовый пряник) разг. мядо́вы пе́рнік; мядо́вік, -ка м.;
2. (нектарник) бот. некта́рнік, -ка м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)