некта́рка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
некта́рка |
некта́ркі |
| Р. |
некта́ркі |
некта́рак |
| Д. |
некта́рцы |
некта́ркам |
| В. |
некта́рку |
некта́рак |
| Т. |
некта́ркай некта́ркаю |
некта́ркамі |
| М. |
некта́рцы |
некта́рках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
некта́рка ж., зоол., см. некта́рніца
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
некта́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.
Птушка атрада вераб’іных, якая корміцца насякомымі і салодкім сокам кветак (нектарам).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)