нейтро́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нейтро́нны нейтро́нная нейтро́ннае нейтро́нныя
Р. нейтро́ннага нейтро́ннай
нейтро́ннае		 нейтро́ннага нейтро́нных
Д. нейтро́ннаму нейтро́ннай нейтро́ннаму нейтро́нным
В. нейтро́нны (неадуш.)
нейтро́ннага (адуш.)		 нейтро́нную нейтро́ннае нейтро́нныя (неадуш.)
нейтро́нных (адуш.)
Т. нейтро́нным нейтро́ннай
нейтро́ннаю		 нейтро́нным нейтро́ннымі
М. нейтро́нным нейтро́ннай нейтро́нным нейтро́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нейтро́нны нейтро́нный;

~нная — бо́мба нейтро́нная бо́мба

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нейтро́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да нейтрона. Нейтроннае выпрамяненне.

•••

Нейтронная бомба — ядзерная бомба для паражэння біялагічных аб’ектаў, якой характэрны высокі ўзровень пранікальнай радыяцыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нейтро́нны фіз., вайск. Néutron-

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

нейтро́н, -а, мн. -ы, -аў м. (спец.).

Электрычна нейтральная элементарная часціца, якая разам з пратонам уваходзіць у склад атамнага ядра.

|| прым. нейтро́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

га́ма-нейтро́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. га́ма-нейтро́нны га́ма-нейтро́нная га́ма-нейтро́ннае га́ма-нейтро́нныя
Р. га́ма-нейтро́ннага га́ма-нейтро́ннай
га́ма-нейтро́ннае		 га́ма-нейтро́ннага га́ма-нейтро́нных
Д. га́ма-нейтро́ннаму га́ма-нейтро́ннай га́ма-нейтро́ннаму га́ма-нейтро́нным
В. га́ма-нейтро́нны (неадуш.)
га́ма-нейтро́ннага (адуш.)		 га́ма-нейтро́нную га́ма-нейтро́ннае га́ма-нейтро́нныя (неадуш.)
га́ма-нейтро́нных (адуш.)
Т. га́ма-нейтро́нным га́ма-нейтро́ннай
га́ма-нейтро́ннаю		 га́ма-нейтро́нным га́ма-нейтро́ннымі
М. га́ма-нейтро́нным га́ма-нейтро́ннай га́ма-нейтро́нным га́ма-нейтро́нных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нейтро́нный нейтро́нны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

АКТЫВАЦЫ́ЙНЫ АНА́ЛІЗ, радыеактывацыйны аналіз,

метад вызначэння якаснага і колькаснага саставу рэчыва, які грунтуецца на апрамяненні (актывацыі) ат. ядраў і наступным вымярэнні іх радыеактыўнага выпрамянення. Упершыню выкарыстаны венг. хімікамі Дз.Хевешы і Г.Леві (1936).

Актывацыйны аналіз бывае інструментальны (даследаванне другаснага выпрамянення з дапамогай спец. апаратуры без разбурэння пробы) і радыехімічны (хім. раздзяленне радыенуклідаў і вызначэнне актыўнасці кожнага з іх паасобку або ў невял. групе элементаў). Пры актывацыйным аналізе доследны матэрыял пэўны час апрамяняюць ядз. часціцамі, потым вымяраюць энергет. спектр, актыўнасць, перыяд паўраспаду T1/2 радыеізатопа, які ўтварыўся ў выніку апрамянення. Ведаючы T1/2, від радыеактыўных пераўтварэнняў, тып і энергію другаснага выпрамянення, якое суправаджае распад узніклага радыеізатопа, ідэнтыфікуюць зыходны ізатоп. Актыўнасць радыеактыўнага ізатопа пасля апрамянення прама прапарцыянальная колькасці ядраў зыходнага (звычайна стабільнага) ізатопа, што дазваляе правесці колькасны аналіз. Адрозніваюць актывацыйны аналіз нейтронны, на зараджаных часціцах і на жорсткіх гама-квантах. Найб. пашыраны нейтронны актывацыйны аналіз: ядры большасці элементаў лягчэй актывуюцца нейтронамі; розніца ў значэннях эфектыўных сячэнняў ядз. рэакцый на нейтронах забяспечвае высокую выбіральнасць метаду адносна элементаў; мае высокую адчувальнасць (10​-7—10​10% у залежнасці ад элемента). Актывацыйны аналіз выкарыстоўваецца для аналізу асабліва чыстых рэчываў, кантролю тэхнал. працэсаў, разведкі карысных выкапняў, у крыміналістыцы, археалогіі і інш.

Э.І.Гірэй.

т. 1, с. 211

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)