неизжи́тый разг.

1. нязжы́ты; (неискоренённый) нявы́каранены;

2. які́ (што) не вы́йшаў з ужы́тку; (не отмерший) не адме́рлы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нязжы́ты неизжи́тый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нявы́каранены неискоренённый, неизжи́тый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)