нездаволены

нездаво́лены, -ая, -ае.

Які адчувае або выказвае пачуццё нездавальнення.

Н. выраз твару.

|| наз. нездаво́ленасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нездаво́лены

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	нездаво́лены	нездаво́леная	нездаво́ленае	нездаво́леныя
Р.	нездаво́ленага	нездаво́ленай нездаво́ленае	нездаво́ленага	нездаво́леных
Д.	нездаво́ленаму	нездаво́ленай	нездаво́ленаму	нездаво́леным
В.	нездаво́лены (неадуш.) нездаво́ленага (адуш.)	нездаво́леную	нездаво́ленае	нездаво́леныя (неадуш.) нездаво́леных (адуш.)
Т.	нездаво́леным	нездаво́ленай нездаво́ленаю	нездаво́леным	нездаво́ленымі
М.	нездаво́леным	нездаво́ленай	нездаво́леным	нездаво́леных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нездаво́лены

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	нездаво́лены	нездаво́леная	нездаво́ленае	нездаво́леныя
Р.	нездаво́ленага	нездаво́ленай нездаво́ленае	нездаво́ленага	нездаво́леных
Д.	нездаво́ленаму	нездаво́ленай	нездаво́ленаму	нездаво́леным
В.	нездаво́лены (неадуш.) нездаво́ленага (адуш.)	нездаво́леную	нездаво́ленае	нездаво́леныя (неадуш.) нездаво́леных (адуш.)
Т.	нездаво́леным	нездаво́ленай нездаво́ленаю	нездаво́леным	нездаво́ленымі
М.	нездаво́леным	нездаво́ленай	нездаво́леным	нездаво́леных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нездаво́лены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	нездаво́лены	нездаво́леная	нездаво́ленае	нездаво́леныя
Р.	нездаво́ленага	нездаво́ленай нездаво́ленае	нездаво́ленага	нездаво́леных
Д.	нездаво́ленаму	нездаво́ленай	нездаво́ленаму	нездаво́леным
В.	нездаво́лены (неадуш.) нездаво́ленага (адуш.)	нездаво́леную	нездаво́ленае	нездаво́леныя (неадуш.) нездаво́леных (адуш.)
Т.	нездаво́леным	нездаво́ленай нездаво́ленаю	нездаво́леным	нездаво́ленымі
М.	нездаво́леным	нездаво́ленай	нездаво́леным	нездаво́леных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нездаво́лены

1. (испытывающий чувство неудовлетворения) неудовлетворённый, недово́льный;

2. (выражающий недовольство) недово́льный;

н. вы́гляд — недово́льный вид;

3. в знач. сущ. недово́льный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нездаво́лены, ‑ая, ‑ае.

Які адчувае нездавальненне. Бушмар стаяў, як жывы, у .. [Аміліных] вачах, з ссунутымі брывамі, нездаволены, упарты... Чорны. // Які не атрымаў задавальнення ад каго‑, чаго‑н. Толькі мы адплылі, як да буфетнай стойкі падышоў пахмурны, нечым нездаволены пасажыр. В. Вольскі. Пані Ганна была вельмі нездаволена паводзінамі дзяцей. Бядуля. // Які выражае нездавальненне. Нездаволены позірк. Нездаволены голас. Нездаволены выраз твару.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нездаво́лены уст. únzufrieden; verärgert

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

незадаво́лены, -ая, -ае.

Тое, што і нездаволены.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

недово́льный

1. прил. нездаво́лены;

2. сущ. нездаво́лены, -нага м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

неудовлетворённый незадаво́лены; (недовольный) нездаво́лены.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Verbum