незамкнё́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
незамкнё́ны |
незамкнё́ная |
незамкнё́нае |
незамкнё́ныя |
| Р. |
незамкнё́нага |
незамкнё́най незамкнё́нае |
незамкнё́нага |
незамкнё́ных |
| Д. |
незамкнё́наму |
незамкнё́най |
незамкнё́наму |
незамкнё́ным |
| В. |
незамкнё́ны (неадуш.) незамкнё́нага (адуш.) |
незамкнё́ную |
незамкнё́нае |
незамкнё́ныя (неадуш.) незамкнё́ных (адуш.) |
| Т. |
незамкнё́ным |
незамкнё́най незамкнё́наю |
незамкнё́ным |
незамкнё́нымі |
| М. |
незамкнё́ным |
незамкнё́най |
незамкнё́ным |
незамкнё́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
незамкнё́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
незамкнё́ны |
незамкнё́ная |
незамкнё́нае |
незамкнё́ныя |
| Р. |
незамкнё́нага |
незамкнё́най незамкнё́нае |
незамкнё́нага |
незамкнё́ных |
| Д. |
незамкнё́наму |
незамкнё́най |
незамкнё́наму |
незамкнё́ным |
| В. |
незамкнё́ны (неадуш.) незамкнё́нага (адуш.) |
незамкнё́ную |
незамкнё́нае |
незамкнё́ныя (неадуш.) незамкнё́ных (адуш.) |
| Т. |
незамкнё́ным |
незамкнё́най незамкнё́наю |
незамкнё́ным |
незамкнё́нымі |
| М. |
незамкнё́ным |
незамкнё́най |
незамкнё́ным |
незамкнё́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
незамкнёны
1. (на ключ) неза́мкнутый, неза́пертый;
2. неза́мкнутый;
1, 2 см. незамкнёны 1, 2
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
незамкну́ты, см. незамкнёны
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
неза́пертый (на ключ) незамкнёны; (на крючок) незашчэ́плены; (незатворённый) незачы́нены.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
АДНАРО́ДНЫЯ ЧЛЕ́НЫ СКА́ЗА,
члены сказа, якія адносяцца да аднаго і таго ж слова і выконваюць аднолькавую сінтаксічную функцыю. Паміж сабой звязваюцца спалучальнай сувяззю, сродкам выражэння якой служаць або інтанацыя пералічэння, або інтанацыя і спалучальныя злучнікі.
Аднароднымі могуць быць і галоўныя, і даданыя члены сказа: «Тут было і здзіўленне, і захапленне, і крыху зайздрасці» (М.Лынькоў) — аднародныя дзейнікі; «За гарамі, за даламі, у балотах пустынных паўставала, вырастала новая краіна» (Я.Купала) — аднародныя акалічнасці і выказнікі; «На бітву грозную ішоў народ за шчасце, за зямлю, за долю» (Р.Няхай) — аднародныя дапаўненні; «На дварэ другі дзень сеяў дробны, але густы дождж» (І.Шамякін) — аднародныя азначэнні. Аднароднымі могуць быць члены сказа, выражаныя рознымі часцінамі мовы: «Ліда вясёлая па натуры і любіць смяяцца» (А.Кулакоўскі). Аднародныя члены сказа ўтвараюць адкрыты, незамкнёны рад, у які можа ўваходзіць абагульняльнае слова: «Будынак, парк і агарожа — было ўсё слаўна і прыгожа» (Я.Колас).
А.Я.Міхневіч.
т. 1, с. 123
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)