незамкнё́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. незамкнё́ны незамкнё́ная незамкнё́нае незамкнё́ныя
Р. незамкнё́нага незамкнё́най
незамкнё́нае
незамкнё́нага незамкнё́ных
Д. незамкнё́наму незамкнё́най незамкнё́наму незамкнё́ным
В. незамкнё́ны (неадуш.)
незамкнё́нага (адуш.)
незамкнё́ную незамкнё́нае незамкнё́ныя (неадуш.)
незамкнё́ных (адуш.)
Т. незамкнё́ным незамкнё́най
незамкнё́наю
незамкнё́ным незамкнё́нымі
М. незамкнё́ным незамкнё́най незамкнё́ным незамкнё́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

незамкнё́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. незамкнё́ны незамкнё́ная незамкнё́нае незамкнё́ныя
Р. незамкнё́нага незамкнё́най
незамкнё́нае
незамкнё́нага незамкнё́ных
Д. незамкнё́наму незамкнё́най незамкнё́наму незамкнё́ным
В. незамкнё́ны (неадуш.)
незамкнё́нага (адуш.)
незамкнё́ную незамкнё́нае незамкнё́ныя (неадуш.)
незамкнё́ных (адуш.)
Т. незамкнё́ным незамкнё́най
незамкнё́наю
незамкнё́ным незамкнё́нымі
М. незамкнё́ным незамкнё́най незамкнё́ным незамкнё́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

незамкнёны

1. (на ключ) неза́мкнутый, неза́пертый;

2. неза́мкнутый;

1, 2 см. незамкнёны1, 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

неза́мкнутый незамкнёны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

незамкну́ты, см. незамкнёны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

неза́пертый (на ключ) незамкнёны; (на крючок) незашчэ́плены; (незатворённый) незачы́нены.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

АДНАРО́ДНЫЯ ЧЛЕ́НЫ СКА́ЗА,

члены сказа, якія адносяцца да аднаго і таго ж слова і выконваюць аднолькавую сінтаксічную функцыю. Паміж сабой звязваюцца спалучальнай сувяззю, сродкам выражэння якой служаць або інтанацыя пералічэння, або інтанацыя і спалучальныя злучнікі.

Аднароднымі могуць быць і галоўныя, і даданыя члены сказа: «Тут было і здзіўленне, і захапленне, і крыху зайздрасці» (М.Лынькоў) — аднародныя дзейнікі; «За гарамі, за даламі, у балотах пустынных паўставала, вырастала новая краіна» (Я.Купала) — аднародныя акалічнасці і выказнікі; «На бітву грозную ішоў народ за шчасце, за зямлю, за долю» (Р.Няхай) — аднародныя дапаўненні; «На дварэ другі дзень сеяў дробны, але густы дождж» (І.Шамякін) — аднародныя азначэнні. Аднароднымі могуць быць члены сказа, выражаныя рознымі часцінамі мовы: «Ліда вясёлая па натуры і любіць смяяцца» (А.Кулакоўскі). Аднародныя члены сказа ўтвараюць адкрыты, незамкнёны рад, у які можа ўваходзіць абагульняльнае слова: «Будынак, парк і агарожа — было ўсё слаўна і прыгожа» (Я.Колас).

А.Я.Міхневіч.

т. 1, с. 123

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)