нежада́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. нежада́нне
Р. нежада́ння
Д. нежада́нню
В. нежада́нне
Т. нежада́ннем
М. нежада́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нежада́нне, -я, н.

Адсутнасць жадання; ухіленне ад чаго-н.

Н. адпраўляцца ў паход.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нежада́нне ср. нежела́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нежада́нне, ‑я, н.

Адсутнасць жадання; ухіленне ад чаго‑н. [Леснічыха] чамусьці гаварыла неахвотна. І ў гэтым нежаданні расказваць пра сябе Язэп адчуваў нейкую таямніцу. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нежада́нне н. Únlust f -, Wíderwille m -ns, Ábneigung f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

нежела́ние нежада́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ску́пасць, -і, ж.

1. гл. скупы.

2. Празмерная беражлівасць, нежаданне траціць грошы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

непаслушэ́нства, -а, н.

Нежаданне або адмаўленне слухацца, слухаць каго-н.

Пакараць за н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

reluctance [rɪˈlʌktəns] n. неахво́та; нежада́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

disinclination [ˌdɪsˌɪnklɪˈneɪʃn] n. fml нежада́нне, неахво́та

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)