недано́шаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
недано́шаны |
недано́шаная |
недано́шанае |
недано́шаныя |
| Р. |
недано́шанага |
недано́шанай недано́шанае |
недано́шанага |
недано́шаных |
| Д. |
недано́шанаму |
недано́шанай |
недано́шанаму |
недано́шаным |
| В. |
недано́шаны (неадуш.) недано́шанага (адуш.) |
недано́шаную |
недано́шанае |
недано́шаныя (неадуш.) недано́шаных (адуш.) |
| Т. |
недано́шаным |
недано́шанай недано́шанаю |
недано́шаным |
недано́шанымі |
| М. |
недано́шаным |
недано́шанай |
недано́шаным |
недано́шаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
недано́шаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
недано́шаны |
недано́шаная |
недано́шанае |
недано́шаныя |
| Р. |
недано́шанага |
недано́шанай недано́шанае |
недано́шанага |
недано́шаных |
| Д. |
недано́шанаму |
недано́шанай |
недано́шанаму |
недано́шаным |
| В. |
недано́шаны (неадуш.) недано́шанага (адуш.) |
недано́шаную |
недано́шанае |
недано́шаныя (неадуш.) недано́шаных (адуш.) |
| Т. |
недано́шаным |
недано́шанай недано́шанаю |
недано́шаным |
недано́шанымі |
| М. |
недано́шаным |
недано́шанай |
недано́шаным |
недано́шаных |
Кароткая форма: недано́шана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
недано́шаны недоно́шенный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
недано́шаны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад неданасіць.
2. у знач. прым. Які нарадзіўся раней нармальнага тэрміну. Неданошанае дзіця.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
недано́шаны
1. (пра дзіця) das (zu) früh gebórene Kind;
2. (пра вопратку) alt, ábgetragen;
недано́шаная суке́нка das álte [ábgetragene] Kleid
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
недоно́шенный недано́шаны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́кідыш, -а, мн. -ы, -аў, м.
1. Дачаснае спыненне цяжарнасці.
2. Неданошаны і не здольны выжыць плод.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
абарты́ўны
(лац. abortivus = неданошаны, раней часу народжаны)
1) накіраваны на спыненне якога-н. працэсу (напр. хваробы);
2) біял. недаразвіты (напр. а-ыя органы раслін).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
poroniony
1. неданошаны; абортны;
2. няўдалы;
pomysł poroniony — ідэя, асуджаная на правал; няўдалая ідэя
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
płód, płodu
м.
1. плод;
płody ziemi — плады (плён) зямлі;
2. біял. зародак, плод;
płód nie donoszony — неданошаны плод
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)