недалу́жны, -ая, -ае (разм.).

1. гл. недалуга.

2. Непрыглядны, няскладны, няўклюдны.

|| наз. недалу́жнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

недалу́жны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. недалу́жны недалу́жная недалу́жнае недалу́жныя
Р. недалу́жнага недалу́жнай
недалу́жнае		 недалу́жнага недалу́жных
Д. недалу́жнаму недалу́жнай недалу́жнаму недалу́жным
В. недалу́жны (неадуш.)
недалу́жнага (адуш.)		 недалу́жную недалу́жнае недалу́жныя (неадуш.)
недалу́жных (адуш.)
Т. недалу́жным недалу́жнай
недалу́жнаю		 недалу́жным недалу́жнымі
М. недалу́жным недалу́жнай недалу́жным недалу́жных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

недалу́жны разг.

1. хи́лый;

2. нело́вкий, неуклю́жий; нескла́дный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

недалу́жны, ‑ая, ‑ае.

Разм.

1. Слабы, хваравіты. Быў гэты певень крыху недалужны, кульгаў на адну нагу. Лынькоў. // Бяссільны. Пакуль пануе звон ланцужны, То твой пратэст — крык недалужны. Колас.

2. Непрыглядны, няскладны, няўклюдны. З выгляду [чалавек] так сабе — недалужны, затое на язык бойкі: за словам у кішэню не лезе. Якімовіч. // Недарэчны, сказаны не да месца. [Лясніцкі] хацеў быў перавесці.. [Нініны словы] на жарт, але замест гэтага вырваўся з вуснаў недалужны дакор. Зарэцкі.

3. перан. Недалёкі, прастакаваты. [Рыбаку] на хвіліну здалося, што Партноў.. нейкі недалужны блытанік, але тут жа ён здагадаўся: следчы хоча заблытаць яго. Быкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

недалу́га, -і, ДМ -у, Т -ам, м.; ДМ -лу́зе, Т -ай (-аю), ж., мн. -і, -лу́г (разм.).

1. Слабы, хваравіты чалавек.

2. Няспрытны, няўмелы чалавек; недарэка.

|| прым. недалу́жны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

недалу́гі, недалу́жны разм.

1. (хваравіты) kränklich, schwächlich; hínfällig (няскладны, няўклюдны) plump, línkisch, ún geschickt; úngefüge (няскладны); únbeholfen (бездапаможны)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

gauche [gəʊʃ] adj.

1. нязгра́бны, недалу́жны, няўклю́дны

2. грубава́ты, нетакто́ўны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

niedołężny

1. стары; нядужы; недалужны;

2. бездапаможны; бяссільны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

хли́пкий

1. (непрочный, некрепкий) прост. хі́сткі;

2. (слабый, хилый) перен., прост. сла́бы́, кво́лы; (о человеке — ещё) недалу́жны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Недалэ́нга ’недалужная асоба; недарэка, няўклюда’ (стаўбц., Жыв. сл.; Сцяшк.), недалёнга ’тс’ (Сцяц.; шчуч., міёр., З нар. сл.), ’нязграбны чалавек’ (Сл. ПЗБ), недалЗнгі ’няздольны, няздатны’ (Жд. 2), ’няякасны (пра зерне)’ (Сл. ПЗБ), недалужны ’няздольны, няздатны’ (свісл., Шатал.), недалэнгаваты ’нязграбны, няўдалы’ (Жд. 2). З польск. niedołęga, niedołężny, гл. недалуга.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)