не́дакіс

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. не́дакіс
Р. не́дакісу
Д. не́дакісу
В. не́дакіс
Т. не́дакісам
М. не́дакісе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

не́дакіс, -су м., хим. не́докись ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

не́дакіс, ‑у, м.

Спец. Вокісел з меншай колькасцю кіслароду, чым у закісе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

не́докись ж., хим. не́дакіс, -су м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)