недада́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. недада́м недададзі́м
2-я ас. недадасі́ недадасце́
3-я ас. недада́сць недададу́ць
Прошлы час
м. недада́ў недадалі́
ж. недадала́
н. недадало́
Загадны лад
2-я ас. недада́й недада́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час недада́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

недада́ць сов., в разн. знач. недода́ть;

заво́д недада́ў тры́ццаць камба́йнаў — заво́д недо́дал три́дцать комба́йнов;

ка́са недадала́ дзве ты́сячы рублёў — ка́сса недодала́ две ты́сячи рубле́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

недада́ць, ‑дадам, ‑дадасі, ‑дадасць; ‑дададзім, ‑дадасце, ‑дададуць; зак., што і чаго.

Даць, выдаць менш, чым належыць. Недадаць пяць рублёў. // Вырабіць, выпусціць на якую‑н. колькасць менш, чым было запланавана. Цэх недадаў сто матораў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

недада́ць zu wénig gében*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

недода́ть сов. недада́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

недада́дзены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад недадаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

недадава́ць, ‑дадаю, ‑дадаеш, ‑дадае; ‑дадаём, ‑дадаяце, ‑дадаюць.

Незак. да недадаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

недада́дзены в разн. знач. недо́данный; см. недада́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

недадава́ць несов., в разн. знач. недодава́ть; см. недада́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

недада́ча, ‑ы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. недадаць.

2. Частка чаго‑н., якой нехапае да поўнай выдачы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)