недавяза́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
недавяжу́ |
недавя́жам |
| 2-я ас. |
недавя́жаш |
недавя́жаце |
| 3-я ас. |
недавя́жа |
недавя́жуць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
недавяза́ў |
недавяза́лі |
| ж. |
недавяза́ла |
| н. |
недавяза́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
недавяжы́ |
недавяжы́це |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
недавяза́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
недавяза́ць, ‑вяжу, ‑вяжаш, ‑вяжа; зак., што і чаго.
Звязаць што‑н. не да канца. Недавязаць шалік. Недавязаць рукавіцы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
недовяза́ть сов.
1. недавяза́ць;
2. (чулки) недавяза́ць, недарабі́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)