неве́рующий

1. прил. няве́руючы;

2. сущ. няве́руючы, -чага м., няве́рнік, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

неверующий

Том: 20, старонка: 17.

img/20/20-017_0060_Неверующий.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

няве́руючы

1. прил. неве́рующий;

2. в знач. сущ. неве́рующий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

недаве́рак, -рка м.

1. рел. неве́рный; неве́рующий;

2. недове́рчивый челове́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)