неахво́та

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. неахво́та
Р. неахво́ты
Д. неахво́це
В. неахво́ту
Т. неахво́тай
неахво́таю
М. неахво́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

неахво́та, -ы, ДМо́це, ж.

1. Адсутнасць ахвоты да чаго-н.

Працаваць з неахвотай.

2. безас., у знач. вык. Не хочацца, няма жадання (што-н. рабіць).

Н. з ім размаўляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

неахво́та ж. неохо́та;

пае́хаў з ~тай — пое́хал с неохо́той

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

неахво́та, ‑ы, ДМ ‑воце, ж.

1. Адсутнасць ахвоты да чаго‑н. Увесь дзень на рабоце я знаходзіўся пад уражаннем мінулай ночы і раніцы і, калі прыйшоў канец рабочага дня, дадому пайшоў ужо з неахвотай. Ракітны.

2. безас. у знач. вык. Не хочацца, няма жадання (што‑н. рабіць). Быў вечар. Такіх у нас шмат вечароў, Калі расставацца з зарой неахвота. Танк. — Можа хочаш перакусіць чаго ці выпіць шклянку гарбаты? — запытаў Сёмка Рыгора. — Не, неахвота. Гартны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неахво́та ж.

1. nlust f -;

з неахво́тай ngern;

2. безас., разм.:

мне неахво́та ich hbe kine Lust; ich bin daz nicht ufgelegt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

reluctance [rɪˈlʌktəns] n. неахво́та; нежада́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

disinclination [ˌdɪsˌɪnklɪˈneɪʃn] n. fml нежада́нне, неахво́та

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

nlust

f - неахво́та, агі́да

mit ~ — не́хаця, неахво́тна

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Няхо́танеахвота, нежаданне’ (Жд. 2, Яўс., Юрч., Мат. Гом.). Ад не хацець (гл.), параўн. няхдццю ’без ахвоты’ (Юрч. НВС).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

disinclination

[,dɪs,ɪnklɪˈneɪʃən]

n.

нясхі́льнасьць, неахво́та f.; нежада́ньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)