-наўт

(гр. nautes = мараплавец)

другая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае паняццю «той, хто плавае».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

аэрана́ўт

(ад аэра- + -наўт)

паветраплавальнік.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гідрана́ўт

(ад гідра- + -наўт)

тое, што і акванаўт.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

касмана́ўт

(ад космас + -наўт)

удзельнік палёту ў космас.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

акіяна́ўт

(ад акіян + -наўт)

спецыяльна падрыхтаваны чалавек, які даследуе марскія глыбіні.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

БОЙН

(Boyne),

комплекс рытуальных археал. помнікаў эпохі неаліту (магчыма, 2500—2000 да н.э.) у лукавіне р. Бойн, за 40 км на Пн ад г. Дублін (Ірландыя). Складаецца з некалькіх курганоў, 5 хенджаў і 3 вял. калідорных грабніц: Нью-Грэйндж, Даўт і Наўт. Часам тэрмінам «Культура Бойн» наз. археал. матэрыялы з калідорных грабніц усёй Ірландыі. Характэрныя рысы — своеасабліва арнаментаваная кераміка (стыль Кэраўкіл) і касцяныя шпількі з макападобнымі і грыбападобнымі навершамі.

А.В.Іоў.

т. 3, с. 207

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

аквана́ўт

(ад аква- + -наўт)

даследчык мора, які ў спецыяльным гідракасцюме або ў падводным апараце працуе на глыбінях, недаступных вадалазу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)