наўгаро́дскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
наўгаро́дскі |
наўгаро́дская |
наўгаро́дскае |
наўгаро́дскія |
| Р. |
наўгаро́дскага |
наўгаро́дскай наўгаро́дскае |
наўгаро́дскага |
наўгаро́дскіх |
| Д. |
наўгаро́дскаму |
наўгаро́дскай |
наўгаро́дскаму |
наўгаро́дскім |
| В. |
наўгаро́дскі (неадуш.) наўгаро́дскага (адуш.) |
наўгаро́дскую |
наўгаро́дскае |
наўгаро́дскія (неадуш.) наўгаро́дскіх (адуш.) |
| Т. |
наўгаро́дскім |
наўгаро́дскай наўгаро́дскаю |
наўгаро́дскім |
наўгаро́дскімі |
| М. |
наўгаро́дскім |
наўгаро́дскай |
наўгаро́дскім |
наўгаро́дскіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
пско́ўска-наўгаро́дскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пско́ўска-наўгаро́дскі |
пско́ўска-наўгаро́дская |
пско́ўска-наўгаро́дскае |
пско́ўска-наўгаро́дскія |
| Р. |
пско́ўска-наўгаро́дскага |
пско́ўска-наўгаро́дскай пско́ўска-наўгаро́дскае |
пско́ўска-наўгаро́дскага |
пско́ўска-наўгаро́дскіх |
| Д. |
пско́ўска-наўгаро́дскаму |
пско́ўска-наўгаро́дскай |
пско́ўска-наўгаро́дскаму |
пско́ўска-наўгаро́дскім |
| В. |
пско́ўска-наўгаро́дскі (неадуш.) пско́ўска-наўгаро́дскага (адуш.) |
пско́ўска-наўгаро́дскую |
пско́ўска-наўгаро́дскае |
пско́ўска-наўгаро́дскія (неадуш.) пско́ўска-наўгаро́дскіх (адуш.) |
| Т. |
пско́ўска-наўгаро́дскім |
пско́ўска-наўгаро́дскай пско́ўска-наўгаро́дскаю |
пско́ўска-наўгаро́дскім |
пско́ўска-наўгаро́дскімі |
| М. |
пско́ўска-наўгаро́дскім |
пско́ўска-наўгаро́дскай |
пско́ўска-наўгаро́дскім |
пско́ўска-наўгаро́дскіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
новгоро́дский наўгаро́дскі.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Святаслаў Мсціславіч,
наўгародскі,полацкі і смаленскі князь .
т. 14, с. 275
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
АЛЯКСІ́Й
(Сіманскі Сяргей Уладзіміравіч; 9.11.1877, Масква — 17.4.1970),
патрыярх Маскоўскі і ўсяе Русі. Скончыў маскоўскія ун-т (1899) і духоўную акадэмію (1904). Быў рэктарам Тульскай і Наўгародскай духоўных семінарый. У сане епіскапа з 1913. У 1943—45 мітрапаліт Ленінградскі і Наўгародскі. У 1945 на памесным саборы ў Маскве абраны патрыярхам.
т. 1, с. 299
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
АРХІЕПІ́СКАП
(ад архі... + епіскап),
духоўная асоба вышэйшай ступені хрысціянскай царк. іерархіі. Тытул уведзены ў Рымскай імперыі ў 4 ст. З заснаваннем патрыярхатаў прысвойваўся патрыярхам і мітрапалітам аўтакефальных епархій. Першы на Русі тытул архіепіскапа атрымаў епіскап наўгародскі ў 1165. На Беларусі першым архіепіскапам стаў у пач. 16 ст. епіскап Полацкай епархіі. У 1994 на Беларусі 2 архіепіскапы (праваслаўнай і рымска-каталіцкай царквы).
т. 1, с. 525
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ДАВЫ́Д РАСЦІСЛА́ВІЧ
(1140 — 23.4.1197),
князь наўгародскі, таржоцкі, віцебскі, вышгарадскі, смаленскі. Сын кіеўскага кн. Расціслава Мсціславіча. Княжыў у Ноўгарадзе ў 1154—55, Таржку ў 1158—60, Віцебску ў 1165—67. У 1167 вытрымаў аблогу менскага кн. Валадара Глебавіча і захапіў у палон шмат яго дружыннікаў. У 1168 княжыў у Вышгарадзе, у 1180—97 — у Смаленску, ваяваў з Полацкам. У 1180 дапамагаў кн. Глебу Рагвалодавічу абараняць Друцк. У 1195 ва ўладаннях Давыда Расціславіча адбылася бітва кааліцыі чарнігаўскіх князёў і палачан з кааліцыяй смаленскіх князёў.
Л.У.Калядзінскі.
т. 5, с. 565
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
АЛЯКСІ́Й II
(да пастрыжэння ў манахі Рыдзігер Аляксей Міхайлавіч; н. 23.2.1929, г. Талін),
патрыярх Маскоўскі і ўсяе Русі. Скончыў ленінградскія духоўную семінарыю (1949) і духоўную акадэмію (1953) са ступенню кандыдата багаслоўя. З 1950 свяшчэннік і настаяцель царквы ў г. Іыхві Талінскай епархіі, з 1957 настаяцель Успенскага сабора г. Тарту. У 1961 пастрыжаны ў манахі, узведзены ў сан архімандрыта, потым епіскапа Талінскага і Эстонскага. З 1964 архіепіскап, з 1968 мітрапаліт. З 1964 кіраўнік справамі Маскоўскай патрыярхіі, з 1986 мітрапаліт Ленінградскі і Наўгародскі. У 1990 выбраны патрыярхам Маскоўскім і ўсяе Русі.
Г.М.Шэйкін.
т. 1, с. 299
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
АЛЯКСА́НДР НЕ́ЎСКІ
(каля 1200 — 14.11.1263),
князь наўгародскі [1236—51], вял. князь уладзімірскі (з 1252). Праводзіў палітыку абароны паўн.-зах. зямель Русі ад шведаў, якіх разбіў у Неўскай бітве 1240, пасля чаго стаў звацца Неўскім. Выйграў бітву супраць крыжаносцаў у Лядовым пабоішчы 1242. Імкнуўся ўстанавіць мірныя адносіны з Залатой Ардой. Маючы на мэце аб’яднанне сіл у барацьбе са шведска-ням. экспансіяй, падтрымліваў цесныя сувязі з Полацкам. У 1239 ажаніўся з Аляксандрай, дачкой полацкага князя Брачыслава Васількавіча. На адной з пячатак князя была выява конніка, якая нагадвала герб «Пагоня». Пасля смерці кананізаваны правасл. царквой. У Расіі з 1725 і ў СССР з 1942 быў уведзены ваенны ордэн Аляксандра Неўскага.
т. 1, с. 295
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)