нашы́ць, -шы́ю, -шы́еш, -шы́е; -шы́ты; зак.

1. што. Прышыць на што-н.

Н. кішэню.

2. чаго. Пашыць у якой-н. колькасці.

Н. сукенак.

|| незак. нашыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. нашы́ўка, -і, ДМ -шы́ўцы, мн. -і, -шы́вак, ж. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нашы́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. нашы́ю нашы́ем
2-я ас. нашы́еш нашы́еце
3-я ас. нашы́е нашы́юць
Прошлы час
м. нашы́ў нашы́лі
ж. нашы́ла
н. нашы́ла
Загадны лад
2-я ас. нашы́й нашы́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час нашы́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нашы́ць сов., в разн. знач. наши́ть;

н. фальбо́ну — наши́ть обо́рку;

н. суке́нак — наши́ть пла́тьев

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нашы́ць, ‑шыю, ‑шыеш, ‑шые; зак.

1. што. Прышыць на што‑н. [Наташа] пашыла на .. [сумку] чырвоны крыжык і паклала туды розныя лякарствы. Шчарбатаў.

2. чаго. Пашыць у якой‑н. колькасці. Багата важаць працадзень: Нашый сукенак яркіх, Бяры шаўкі, усе яны — Свае, айчыннай маркі. Лужанін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нашы́ць

1. áufnähen vt; áufsetzen vt;

2. (пашыць у пэўнай колькасці) éine Ménge (zurécht)nähen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

наши́ть сов. нашы́ць, мног. панашыва́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

панашыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што і чаго.

Нашыць вялікую колькасць, нашыць на што‑н. многа чаго‑н. Панашываць сукенак. Панашываць кішэні на камбінезон.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нашыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да нашыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нашы́ты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад нашыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нашыва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. нашываць — нашыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)