нашуме́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нашуме́лы нашуме́лая нашуме́лае нашуме́лыя
Р. нашуме́лага нашуме́лай
нашуме́лае
нашуме́лага нашуме́лых
Д. нашуме́ламу нашуме́лай нашуме́ламу нашуме́лым
В. нашуме́лы (неадуш.)
нашуме́лага (адуш.)
нашуме́лую нашуме́лае нашуме́лыя (неадуш.)
нашуме́лых (адуш.)
Т. нашуме́лым нашуме́лай
нашуме́лаю
нашуме́лым нашуме́лымі
М. нашуме́лым нашуме́лай нашуме́лым нашуме́лых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нашуме́лы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нашуме́лы нашуме́лая нашуме́лае нашуме́лыя
Р. нашуме́лага нашуме́лай
нашуме́лае
нашуме́лага нашуме́лых
Д. нашуме́ламу нашуме́лай нашуме́ламу нашуме́лым
В. нашуме́лы (неадуш.)
нашуме́лага (адуш.)
нашуме́лую нашуме́лае нашуме́лыя (неадуш.)
нашуме́лых (адуш.)
Т. нашуме́лым нашуме́лай
нашуме́лаю
нашуме́лым нашуме́лымі
М. нашуме́лым нашуме́лай нашуме́лым нашуме́лых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нашуме́лы нашуме́вший

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нашуме́лы, ‑ая, ‑ае.

Які нарабіў многа шуму. Нашумелая гісторыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нашуме́вший прил. нашуме́лы;

нашуме́вшая исто́рия нашуме́лая гісто́рыя;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

okrzyczany

okrzyczan|y

нашумелы; які карыстаецца гучнай славай; гучны;

~a historia — гучная гісторыя

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

głośny

głośn|y

1. які вымаўляецца ўслых;

2. гучны; моцны; голасны;

~y śmiech — гучны смех;

3. гучны; вядомы; нашумелы;

~a aktorka — вядомая артыстка;

~a sprawa — гучная справа

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)