начэ́пка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
начэ́пка |
начэ́пкі |
| Р. |
начэ́пкі |
начэ́пак |
| Д. |
начэ́пцы |
начэ́пкам |
| В. |
начэ́пку |
начэ́пкі |
| Т. |
начэ́пкай
начэ́пкаю |
начэ́пкамі |
| М. |
начэ́пцы |
начэ́пках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
wisiorek
м.
1. падвеска; бірулька; начэпка;
2. кулон;
3. фестон
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
brelok
м. бірулька; начэпка;
brelok do kluczy — бірулька для ключоў
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)