начы́таны, -ая, -ае.

Які набыў грунтоўныя веды ў выніку чытання.

Н. студэнт.

|| наз. начы́танасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

начы́таны прич., прил. начи́танный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

начыта́ны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. начыта́ны начыта́ная начыта́нае начыта́ныя
Р. начыта́нага начыта́най
начыта́нае		 начыта́нага начыта́ных
Д. начыта́наму начыта́най начыта́наму начыта́ным
В. начыта́ны (неадуш.)
начыта́нага (адуш.)		 начыта́ную начыта́нае начыта́ныя (неадуш.)
начыта́ных (адуш.)
Т. начыта́ным начыта́най
начыта́наю		 начыта́ным начыта́нымі
М. начыта́ным начыта́най начыта́ным начыта́ных

Іншыя варыянты: начы́таны.

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

начыта́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. начыта́ны начыта́ная начыта́нае начыта́ныя
Р. начыта́нага начыта́най
начыта́нае		 начыта́нага начыта́ных
Д. начыта́наму начыта́най начыта́наму начыта́ным
В. начыта́ны (неадуш.)
начыта́нага (адуш.)		 начыта́ную начыта́нае начыта́ныя (неадуш.)
начыта́ных (адуш.)
Т. начыта́ным начыта́най
начыта́наю		 начыта́ным начыта́нымі
М. начыта́ным начыта́най начыта́ным начыта́ных

Іншыя варыянты: начы́таны.

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

начы́таны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. начы́таны начы́таная начы́танае начы́таныя
Р. начы́танага начы́танай
начы́танае		 начы́танага начы́таных
Д. начы́танаму начы́танай начы́танаму начы́таным
В. начы́таны (неадуш.)
начы́танага (адуш.)		 начы́таную начы́танае начы́таныя (неадуш.)
начы́таных (адуш.)
Т. начы́таным начы́танай
начы́танаю		 начы́таным начы́танымі
М. начы́таным начы́танай начы́таным начы́таных

Іншыя варыянты: начыта́ны.

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

начы́таны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. начы́таны начы́таная начы́танае начы́таныя
Р. начы́танага начы́танай
начы́танае		 начы́танага начы́таных
Д. начы́танаму начы́танай начы́танаму начы́таным
В. начы́таны (неадуш.)
начы́танага (адуш.)		 начы́таную начы́танае начы́таныя (неадуш.)
начы́таных (адуш.)
Т. начы́таным начы́танай
начы́танаю		 начы́таным начы́танымі
М. начы́таным начы́танай начы́таным начы́таных

Іншыя варыянты: начыта́ны.

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

начыта́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. начыта́ны начыта́ная начыта́нае начыта́ныя
Р. начыта́нага начыта́най
начыта́нае		 начыта́нага начыта́ных
Д. начыта́наму начыта́най начыта́наму начыта́ным
В. начыта́ны (неадуш.)
начыта́нага (адуш.)		 начыта́ную начыта́нае начыта́ныя (неадуш.)
начыта́ных (адуш.)
Т. начыта́ным начыта́най
начыта́наю		 начыта́ным начыта́нымі
М. начыта́ным начыта́най начыта́ным начыта́ных

Іншыя варыянты: начы́таны.

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

начы́таны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. начы́таны начы́таная начы́танае начы́таныя
Р. начы́танага начы́танай
начы́танае		 начы́танага начы́таных
Д. начы́танаму начы́танай начы́танаму начы́таным
В. начы́таны (неадуш.)
начы́танага (адуш.)		 начы́таную начы́танае начы́таныя (неадуш.)
начы́таных (адуш.)
Т. начы́таным начы́танай
начы́танаю		 начы́таным начы́танымі
М. начы́таным начы́танай начы́таным начы́таных

Кароткая форма: начы́тана.

Іншыя варыянты: начыта́ны.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

начы́таны, ‑ая, ‑ае.

Які набыў грунтоўныя веды ў выніку чытання. С.К. Мяржынскі быў чалавекам начытаным, меў добры мастацкі густ. Шкраба. Галя вельмі разумная і начытаная дзяўчына. Грахоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

начы́таны belésen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)