начы́сціць, -чы́шчу, -чы́сціш, -чы́сціць; -чы́шчаны; зак.

1. што. Старанна вычысціць.

Н. медалі.

2. чаго. Чысцячы, нарыхтаваць.

Н. бульбы.

|| незак. начышча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

начы́сціць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. начы́шчу начы́сцім
2-я ас. начы́сціш начы́сціце
3-я ас. начы́сціць начы́сцяць
Прошлы час
м. начы́сціў начы́сцілі
ж. начы́сціла
н. начы́сціла
Загадны лад
2-я ас. начы́сці начы́сціце
Дзеепрыслоўе
прош. час начы́сціўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

начы́сціць сов., в разн. знач. начи́стить;

н. бо́ты — начи́стить сапоги́;

н. ры́бы — начи́стить ры́бы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

начы́сціць, ‑чышчу, ‑чысціні, ‑чысціць; зак.

1. што. Старанна вычысціць. Язэп папрасіў Дашу прышыць белы каўнерык, а сам да бляску начысціў гузікі, спражку на рамяні, зорку на пілотцы, медалі. Асіпенка.

2. чаго. Чысцячы, нарыхтаваць у якой‑н. колькасці. Начысціць рыбы. □ Маці з Маняй начысцілі бульбы, расклалі на камінку агонь і паставілі чыгунок на трыножнік. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

начы́сціць

1. (старанна вычысціць) ptzen vt, rinigen vt; bürsten vt (шчоткай);

2. (нарыхтаваць гародніны і г. д.) (in grßer Mnge) schälen vt; (b)pllen vt;

начы́сціць ры́бы Fsche bschuppen;

начы́сціць бу́льбы Kartffeln schälen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

начышча́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да начысціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паначышча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак.

1. чаго. Чысцячы, нарыхтаваць многа чаго-н.

П. рыбы.

2. што. Начысціць, вычысціць усё, многае.

П. гузікі мундзіраў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

начы́шчаны в разн. знач. начи́щенный; см. начы́сціць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

начы́шчаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад начысціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нашарава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; зак., што.

Начысціць, нацерці да бляску, навесці глянец.

Н. самавар.

|| незак. нашаро́ўваць, -аю, -аеш, -ае; наз. нашаро́ўванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)