начу́ханы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
начу́ханы |
начу́ханая |
начу́ханае |
начу́ханыя |
| Р. |
начу́ханага |
начу́ханай начу́ханае |
начу́ханага |
начу́ханых |
| Д. |
начу́ханаму |
начу́ханай |
начу́ханаму |
начу́ханым |
| В. |
начу́ханы (неадуш.) начу́ханага (адуш.) |
начу́ханую |
начу́ханае |
начу́ханыя (неадуш.) начу́ханых (адуш.) |
| Т. |
начу́ханым |
начу́ханай начу́ханаю |
начу́ханым |
начу́ханымі |
| М. |
начу́ханым |
начу́ханай |
начу́ханым |
начу́ханых |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
начу́ханы
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
начу́ханы |
начу́ханая |
начу́ханае |
начу́ханыя |
| Р. |
начу́ханага |
начу́ханай начу́ханае |
начу́ханага |
начу́ханых |
| Д. |
начу́ханаму |
начу́ханай |
начу́ханаму |
начу́ханым |
| В. |
начу́ханы (неадуш.) начу́ханага (адуш.) |
начу́ханую |
начу́ханае |
начу́ханыя (неадуш.) начу́ханых (адуш.) |
| Т. |
начу́ханым |
начу́ханай начу́ханаю |
начу́ханым |
начу́ханымі |
| М. |
начу́ханым |
начу́ханай |
начу́ханым |
начу́ханых |
Кароткая форма: начу́хана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
начу́ханы разг. (повреждённый при чесании) начёсанный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
начёсанный
1. (о льне, пеньке и т. п.) начаса́ны, мног. паначэ́сваны;
2. (повреждённый при чесании) надра́ны, надзёрты, начу́ханы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)