начо́рна, прысл.

1. Тое, што і начарна (разм.).

2. У чорны колер.

Перафарбаваць валасы н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

начо́рна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
начо́рна - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

начо́рна нареч., см. на́чарна

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

начо́рна, прысл.

1. Разм. Тое, што і начарна.

2. У чорны колер. Алесь быў у вялізных ботах і палатняных портках, пафарбаваных начорна. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)