начаса́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
начаса́ны |
начаса́ная |
начаса́нае |
начаса́ныя |
| Р. |
начаса́нага |
начаса́най начаса́нае |
начаса́нага |
начаса́ных |
| Д. |
начаса́наму |
начаса́най |
начаса́наму |
начаса́ным |
| В. |
начаса́ны (неадуш.) начаса́нага (адуш.) |
начаса́ную |
начаса́нае |
начаса́ныя (неадуш.) начаса́ных (адуш.) |
| Т. |
начаса́ным |
начаса́най начаса́наю |
начаса́ным |
начаса́нымі |
| М. |
начаса́ным |
начаса́най |
начаса́ным |
начаса́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
начаса́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
начаса́ны |
начаса́ная |
начаса́нае |
начаса́ныя |
| Р. |
начаса́нага |
начаса́най начаса́нае |
начаса́нага |
начаса́ных |
| Д. |
начаса́наму |
начаса́най |
начаса́наму |
начаса́ным |
| В. |
начаса́ны (неадуш.) начаса́нага (адуш.) |
начаса́ную |
начаса́нае |
начаса́ныя (неадуш.) начаса́ных (адуш.) |
| Т. |
начаса́ным |
начаса́най начаса́наю |
начаса́ным |
начаса́нымі |
| М. |
начаса́ным |
начаса́най |
начаса́ным |
начаса́ных |
Кароткая форма: начаса́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
начаса́ны I начёсанный; см. начаса́ць I
начаса́ны II плотн. натёсанный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
начаса́ны 1, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад начасаць 1.
начаса́ны 2, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад начасаць 2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
начэ́саны I, см. начаса́ны I
начэ́саны II, см. начаса́ны II
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
начёсанный
1. (о льне, пеньке и т. п.) начаса́ны, мног. паначэ́сваны;
2. (повреждённый при чесании) надра́ны, надзёрты, начу́ханы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)