◎ Наці́ць ’уцягваць ніткі ў бёрда’ (воран., Сл. ПЗБ). Няясна; магчыма, ад ніціць ’тс’ з заменай і на а, якую цяжка вытлумачыць; або звязана з націна, наць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

махна́ціць, -на́чу, -на́ціш, -на́ціць; незак., што (разм.).

Рабіць махнатым, калмаціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

махна́ціць, ‑начу, ‑націш, ‑націць; незак., што.

Разм. Рабіць махнатым; калмаціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)