нахіну́ты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
нахіну́ты |
нахіну́тая |
нахіну́тае |
нахіну́тыя |
| Р. |
нахіну́тага |
нахіну́тай нахіну́тае |
нахіну́тага |
нахіну́тых |
| Д. |
нахіну́таму |
нахіну́тай |
нахіну́таму |
нахіну́тым |
| В. |
нахіну́ты (неадуш.) нахіну́тага (адуш.) |
нахіну́тую |
нахіну́тае |
нахіну́тыя (неадуш.) нахіну́тых (адуш.) |
| Т. |
нахіну́тым |
нахіну́тай нахіну́таю |
нахіну́тым |
нахіну́тымі |
| М. |
нахіну́тым |
нахіну́тай |
нахіну́тым |
нахіну́тых |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
нахіну́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
нахіну́ты |
нахіну́тая |
нахіну́тае |
нахіну́тыя |
| Р. |
нахіну́тага |
нахіну́тай нахіну́тае |
нахіну́тага |
нахіну́тых |
| Д. |
нахіну́таму |
нахіну́тай |
нахіну́таму |
нахіну́тым |
| В. |
нахіну́ты (неадуш.) нахіну́тага (адуш.) |
нахіну́тую |
нахіну́тае |
нахіну́тыя (неадуш.) нахіну́тых (адуш.) |
| Т. |
нахіну́тым |
нахіну́тай нахіну́таю |
нахіну́тым |
нахіну́тымі |
| М. |
нахіну́тым |
нахіну́тай |
нахіну́тым |
нахіну́тых |
Кароткая форма: нахіну́та.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
нахіну́ты
1. набро́шенный; см. нахіну́ць 1;
2. разг. наклонённый
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)