нахіна́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
нахіна́юся |
нахіна́емся |
| 2-я ас. |
нахіна́ешся |
нахіна́ецеся |
| 3-я ас. |
нахіна́ецца |
нахіна́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
нахіна́ўся |
нахіна́ліся |
| ж. |
нахіна́лася |
| н. |
нахіна́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
нахіна́йся |
нахіна́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
нахіна́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
нахіна́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.
Незак. да нахінуцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Пахі́л ’пакатая паверхня, схіл, нахіл’ (ТСБМ), пахі́лы, похі́лы ’нахілены, сагнуты, згорблены’, ’хваравіты’, ’пакаты’ (ТСБМ, Нас., Др.-Падб., Яруш., Касп., Сл. ПЗБ, ТС). Да па‑ (< прасл. po‑) і хі́лы, хілі́ць < прасл. xylъ(jь). Сюды ж пахіна́ць, нахіна́цца ’нагінацца, нахіляцца’ (Нас., Яруш., Др.-Падб.), пух. нахіну́цца ’пахіснуцца’ (Сл. ПЗБ). Параўн. польск. chynąć ’нахіляць’, ochynąt się ’патануць, апусціцца’, рус. пск., цвяр. хи́нуться ’нахіляцца’ (Фасмер, 3, 238).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
incline
1. [ɪnˈklaɪn]
v.i.
1) быць схі́льным, гато́вым да чаго́
I am inclined to think… — Я схі́льны ду́маць…
2) схіля́цца, нахіля́цца, нахіна́цца
3) спада́ць, быць спа́дзістым
2.
v.t.
1) прыхіля́ць, перако́нваць
2) схіля́ць, нагіна́ць (галаву́)
3) нахіля́ць, рабі́ць нахі́леным
3. [ˈɪnklaɪn]
n.
схон, схіл -у m. (гары́), спад -у m. (да́ху); спа́дзістая паве́рхня
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)