нахо́хліцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ліцца; зак. (разм.).
Скурчыцца, натапырыўшы пер’е (пра птушак).
Верабей нахохліўся.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
нахо́хліцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
нахо́хліцца |
нахо́хляцца |
| Прошлы час |
| м. |
нахо́хліўся |
нахо́хліліся |
| ж. |
нахо́хлілася |
| н. |
нахо́хлілася |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
нахо́хліўшыся |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
нахо́хліцца сов. нахо́хлиться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
нахо́хліцца, ‑ліцца; зак.
Разм. Скурчыцца, натапырыўшы пер’е (пра птушак). Верабей зухавата пачысціў лапкай дзюбу, нахохліўся і наважыў маўчаць. Пальчэўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нахо́хліцца
1. (пра птушак) sich áufplustern;
2. перан. düster dréinschauen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Нахохліцца ’натапырыцца (пра пер’е)’, нахохліць ’натапырыць’ (в.-дзв., Шатал.), ’начасаць, падкруціць’ (ТС). Да хахол, хохлік ’чуб’ (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Начапу́рыцца ’прыбрацца’ (жлоб., Жыв. сл.), начапурыцца ’тс’ (Нас.; лунін., Шатал.; Янк. БП), naczapúrycsa ’надуцца, наставіць пер’е’ (Федар.), укр. начепури́тися ’тс’, рус. начепури́ться ’тс’, чэш. načepýřiti se ’нахохліцца, натапырыцца, надуцца’, славен. načepériti se ’вычварна апрануцца’. Адзначаныя славянскія словы, відаць, самастойныя экспрэсіўныя ўтварэнні ў кожнай з моў, пра што сведчыць варыянтнасць асновы, параўн. славен. našeperiti, našopiriti ’тс’, серб.-харв. на̏шепурити ’тс’ і пад. Ад чапуры́цца ’прыбірацца’, чапуры́ць ’прыбіраць’ (гл.). Параўн. Бязлай, 2, 210; Махэк₂, 106.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)