нахму́рваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
нахму́рваю |
нахму́рваем |
| 2-я ас. |
нахму́рваеш |
нахму́рваеце |
| 3-я ас. |
нахму́рвае |
нахму́рваюць |
| Прошлы час |
| м. |
нахму́рваў |
нахму́рвалі |
| ж. |
нахму́рвала |
| н. |
нахму́рвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
нахму́рвай |
нахму́рвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
нахму́рваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
нахму́рваць несов. нахму́ривать; насу́пливать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
нахму́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да нахмурыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нахму́рыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны; зак., што.
Сурова наморшчыць (твар, лоб), насупіць (бровы).
|| незак. нахму́рваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
нахму́ривать несов. нахму́рваць; насу́пліваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)