нафтэ́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. нафтэ́н
Р. нафтэ́ну
Д. нафтэ́ну
В. нафтэ́н
Т. нафтэ́нам
М. нафтэ́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нафтэ́н, -ну м., хим. нафте́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нафтэ́н, ‑у, м.

Вуглевадарод, які ўваходзіць у састаў нафты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нафте́н хим. нафтэ́н, -ну м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нафтэ́навы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да нафтэну, утрымлівае ў сабе нафтэн. Нафтэнавыя кіслоты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)