натра́ўка гл. натравіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

натра́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. натра́ўка натра́ўкі
Р. натра́ўкі натра́вак
Д. натра́ўцы натра́ўкам
В. натра́ўку натра́ўкі
Т. натра́ўкай
натра́ўкаю		 натра́ўкамі
М. натра́ўцы натра́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

натра́ўка ж., спец. натра́вка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

натра́ўка, ‑і, ДМ ‑раўцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. натравіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

натраві́ць, -раўлю́, -ра́віш, -ра́віць; -ра́ўлены; што і чаго (спец.).

Зрабіць малюнак на паверхні чаго-н. пры дапамозе едкага рэчыва; вытравіць.

|| незак. натра́ўліваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. натра́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

натра́вка спец. натра́ўка, -кі ж.; см. натра́вливать​II.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)