натаўчы́

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. натаўку́ натаўчо́м
2-я ас. натаўчэ́ш натаўчаце́
3-я ас. натаўчэ́ натаўку́ць
Прошлы час
м. нато́ўк натаўклі́
ж. натаўкла́
н. натаўкло́
Загадны лад
2-я ас. натаўчы́ натаўчы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час нато́ўкшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

натаўчы́, -таўку́, -таўчэ́ш, -таўчэ́; -таўчо́м, -таўчаце́, -таўку́ць; -то́ўк, -таўкла́, -таўкло́; -таўчы́; -то́ўчаны; зак.

1. чаго. Стаўчы якую-н. колькасць.

Н. бульбы.

2. чаго. Збіць таўкачом шалупайкі з зерня ў працэсе вырабу круп.

Н. проса.

3. чаго. Разбіць шмат чаго (разм.).

Н. бутэлек.

4. каго-што, у што, каму. Набіць, збіць, надаваць кухталёў (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

натаўчы́ сов.

1. натоло́чь; (картошки) намя́ть;

2. (отделить шелуху или ость) обша́стать;

3. разг. (разбить много чего-л.) наби́ть, наколоти́ть;

4. разг. (нанести побои) поби́ть, поколоти́ть;

◊ но́сам н. — но́сом ткнуть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

натаўчы́, ‑таўку, ‑таўчэш, ‑таўчэ; ‑таўчом, ‑таўчаце; пр. натоўк, ‑таўкла, ‑ло; зак.

1. чаго. Стаўчы якую‑н. колькасць. Натаўчы солі. // Размяць, намяць. Натаўчы бульбы.

2. чаго. Збіць таўкачом скурку з зерня ў працэсе вырабу круп. Натаўчы проса.

3. чаго. Разм. Разбіць шмат чаго‑н. Натаўчы бутэлек.

4. каго-што, у што, каму. Разм. Набіць, збіць; надаваць. На Язэпа пазіралі, як на нейкага казачнага героя,.. які не пабаяўся старшыню натаўчы. Чарот. [Яўген:] — Нікуды я не пайду, пакуль морды яму не натоўпу як след. Савіцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

натаўчы́

1. (in gróßer Ménge) (zer)stóßen* vt, stámpfen vt;

натаўчы́ бу́льбы Kartóffeln stámpfen;

2. (разм.) (набіць) schlágen* vt, verprügeln vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

натоло́чь сов. натаўчы́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падтаўчы́, ‑таўку, ‑таўчэш, ‑таўчэ; ‑таўчом, ‑таўчаце; пр. падтоўк, ‑таўкла, ‑таўкло; зак., што і чаго.

Разм. Натаўчы дадаткова, яшчэ трохі. Падтаўчы бульбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

natłuc

зак.

1. набіць, натаўчы;

natłuc orzechów — натаўчы арэхаў;

2. набіць; перабіць; пастраляць;

natłuc ludzi — перабіць людзей

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

нато́ўчаны

1. натолчённый; намя́тый;

2. обша́станный;

3. разг. наби́тый, наколо́ченный;

4. разг. поби́тый, поколо́ченный;

1-4 см. натаўчы́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надави́ть сов.

1. (нажать) наці́снуць; прыці́снуць;

надави́ть кно́пку наці́снуць кно́пку;

2. (выжать в каком-л. количестве чего-л.) наці́снуць, мног. панаціска́ць;

надави́ть лимо́нного со́ку наці́снуць лімо́ннага со́ку; (намять) натаўчы́;

надави́ть карто́феля натаўчы́ бу́льбы;

3. перен. (оказать воздействие) наці́снуць;

4. (умертвить, уничтожить много чего-нибудь, кого-нибудь) надушы́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)