натаргава́ць, -гу́ю, -гу́еш, -гу́е; -гу́й; -гава́ны; зак., чаго.

Тое, што і нагандляваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

натаргава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. натаргу́ю натаргу́ем
2-я ас. натаргу́еш натаргу́еце
3-я ас. натаргу́е натаргу́юць
Прошлы час
м. натаргава́ў натаргава́лі
ж. натаргава́ла
н. натаргава́ла
Загадны лад
2-я ас. натаргу́й натаргу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час натаргава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

натаргава́ць сов. наторгова́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

натаргава́ць, ‑гую, ‑гуеш, ‑гуе; зак., што.

Тое, што і нагандляваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

натаргава́ць камерц.

1. erhndeln vt; durch Hndel erwrben*;

2. (на якую-н. суму) Wre msetzen [verkufen]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

наторгова́ть сов. натаргава́ць, нагандлява́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

натарго́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да натаргаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

натаргава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад натаргаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

угандлява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; зак., што і чаго.

Разм. Натаргаваць. Вось з [лесу] можна ўгандляваць. Мурашка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)