насіні́ць, -сіню́, -сі́ніш, -сі́ніць; -сі́нены; зак., што.

Зрабіць сінім; густа падсініць.

|| незак. насі́ньваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

насіні́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. насіню́ насі́нім
2-я ас. насі́ніш насі́ніце
3-я ас. насі́ніць насі́няць
Прошлы час
м. насіні́ў насіні́лі
ж. насіні́ла
н. насіні́ла
Загадны лад
2-я ас. насіні́ насіні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час насіні́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

насіні́ць сов. насини́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

насіні́ць, ‑сіню, ‑сініш, ‑сініць; зак.

1. што. Зрабіць сінім; густа падсініць. Насініць кофтачку.

2. чаго. Падсініць нейкую колькасць чаго‑н. Насініць бялізны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

насини́ть сов. насіні́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

насі́ньваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да насініць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)