насы́пать сов.

1. насы́паць, мног. панасыпа́ць; (всыпать) усы́паць;

2. (соорудить, возвести) насы́паць;

◊

насы́пать со́ли на хвост (кому) насы́паць со́лі на хвост (каму).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

насыпа́ть несов.

1. насыпа́ць; (всыпать) усыпа́ць;

2. (сооружать, возводить) насыпа́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нацяру́шваць несов. натру́шивать, насыпа́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уссы́паць сов. насы́пать (на кого, что-л.)

уссыпа́ць несов. насыпа́ть (на кого, что-л.)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

понасыпа́ть сов., разг. панасыпа́ць; (насыпать) насы́паць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

насыпа́ць несов., в разн. знач. насыпа́ть; см. насы́паць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

панасыпа́ць сов. (о многом, во множестве) насы́пать, понасыпа́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нацерушы́ць сов.

1. натруси́ть, насы́пать;

2. (о снеге) напороши́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

панацяру́шваць сов., разг. (во множестве) натруси́ть, насы́пать;

2. (о снеге) напороши́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

насы́панный

1. насы́паны, мног. панасыпа́ны; усы́паны;

2. насыпа́ны; см. насы́пать​I;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)