насы́паны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. насы́паны насы́паная насы́панае насы́паныя
Р. насы́панага насы́панай
насы́панае		 насы́панага насы́паных
Д. насы́панаму насы́панай насы́панаму насы́паным
В. насы́паны (неадуш.)
насы́панага (адуш.)		 насы́паную насы́панае насы́паныя (неадуш.)
насы́паных (адуш.)
Т. насы́паным насы́панай
насы́панаю		 насы́паным насы́панымі
М. насы́паным насы́панай насы́паным насы́паных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

насы́паны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. насы́паны насы́паная насы́панае насы́паныя
Р. насы́панага насы́панай
насы́панае		 насы́панага насы́паных
Д. насы́панаму насы́панай насы́панаму насы́паным
В. насы́паны (неадуш.)
насы́панага (адуш.)		 насы́паную насы́панае насы́паныя (неадуш.)
насы́паных (адуш.)
Т. насы́паным насы́панай
насы́панаю		 насы́паным насы́панымі
М. насы́паным насы́панай насы́паным насы́паных

Кароткая форма: насы́пана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

насы́паны насы́панный; см. насы́паць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

насы́паны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад насыпаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

насы́паны áufgeschüttet; áufgestreut, bestréut (пасыпаны, нацярушаны)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

насы́панный

1. насы́паны, мног. панасыпа́ны; усы́паны;

2. насыпа́ны; см. насы́пать​I;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

свежанасы́паны, ‑ая, ‑ае.

Нядаўна, толькі што насыпаны. Свежанасыпаны курган.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адсы́паны

1. (насыпаны) áufgeschüttet;

2. (паменшаны) ábgeschüttet

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прагумава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад прагумаваць.

2. у знач. прым. Насыпаны, пакрыты гумавай сумессю, з гумавай праслойкай. Прагумаваны плашч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жвіро́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да жвіру, з’яўляецца жвірам. Дарожкі насыпаны густа Пясочкам жвіровым сухім. Колас. // Пакрыты жвірам; са жвіру. Дрэмле ліхтар, льючы цьмянае святло на жвіровы перон. Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)