насчэ́пліваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. насчэ́пліваю насчэ́пліваем
2-я ас. насчэ́пліваеш насчэ́пліваеце
3-я ас. насчэ́плівае насчэ́пліваюць
Прошлы час
м. насчэ́пліваў насчэ́плівалі
ж. насчэ́плівала
н. насчэ́плівала
Загадны лад
2-я ас. насчэ́плівай насчэ́плівайце
Дзеепрыслоўе
прош. час насчэ́пліваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

насчэ́пліваць сов. (во множестве) сцепи́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

насчэ́пліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Счапіўшы, злучыць у адно цэлае значную колькасць чаго‑н. Насчэпліваць вагонаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

насчапля́ць, см. насчэ́пліваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)