Які вісіць, знаходзіцца на сцяне.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Які вісіць, знаходзіцца на сцяне.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прыметнік, адносны
| насце́нная | насце́ннае | насце́нныя | ||
| насце́ннага | насце́ннай насце́ннае |
насце́ннага | насце́нных | |
| насце́ннаму | насце́ннай | насце́ннаму | насце́нным | |
насце́ннага ( |
насце́нную | насце́ннае | насце́нныя ( насце́нных ( |
|
| насце́нным | насце́ннай насце́ннаю |
насце́нным | насце́ннымі | |
| насце́нным | насце́ннай | насце́нным | насце́нных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
1. Які мае адносіны да сцяны.
2. Які выкананы на сцяне.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
насце́ннае люстэ́рка Wándspiegel
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
насто́льна-
прыметнік, адносны
| насто́льна- |
насто́льна-насце́нная | насто́льна-насце́ннае | насто́льна-насце́нныя | |
| насто́льна-насце́ннага | насто́льна-насце́ннай насто́льна-насце́ннае |
насто́льна-насце́ннага | насто́льна-насце́нных | |
| насто́льна-насце́ннаму | насто́льна-насце́ннай | насто́льна-насце́ннаму | насто́льна-насце́нным | |
| насто́льна- насто́льна-насце́ннага ( |
насто́льна-насце́нную | насто́льна-насце́ннае | насто́льна-насце́нныя ( насто́льна-насце́нных ( |
|
| насто́льна-насце́нным | насто́льна-насце́ннай насто́льна-насце́ннаю |
насто́льна-насце́нным | насто́льна-насце́ннымі | |
| насто́льна-насце́нным | насто́льна-насце́ннай | насто́льна-насце́нным | насто́льна-насце́нных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
насте́нный
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
хо́дзікі, -аў (
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
wall painting
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
габеле́н
‘
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| габеле́н | габеле́ны | |
| габеле́на | габеле́наў | |
| габеле́ну | габеле́нам | |
| габеле́н | габеле́ны | |
| габеле́нам | габеле́намі | |
| габеле́не | габеле́нах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)