насу́сліць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
насу́слю |
насу́слім |
| 2-я ас. |
насу́сліш |
насу́сліце |
| 3-я ас. |
насу́сліць |
насу́сляць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
насу́сліў |
насу́слілі |
| ж. |
насу́сліла |
| н. |
насу́сліла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
насу́слі |
насу́сліце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
насу́сліўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
насу́сліць сов., разг. насу́слить
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
насу́сліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.
Разм. Змачыць слінай; наслініць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
насу́слить сов., прост. насу́сліць, наслі́ніць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
насу́сліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да насусліць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)