насу́кваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
насу́кваю |
насу́кваем |
| 2-я ас. |
насу́кваеш |
насу́кваеце |
| 3-я ас. |
насу́квае |
насу́кваюць |
| Прошлы час |
| м. |
насу́кваў |
насу́квалі |
| ж. |
насу́квала |
| н. |
насу́квала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
насу́квай |
насу́квайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
насу́кваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
насу́кваць несов. насу́чивать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
насу́кваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да насукаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
насука́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., чаго.
Падрыхтаваць суканнем.
Н. цэвак.
|| незак. насу́кваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
насу́чивать несов. насу́кваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
насу́квацца, ‑аецца; незак.
Зал. да насукваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
накру́чивать несов.
1. в разн. знач. накру́чваць;
2. (кручением изготовлять) накру́чваць; (насучивать) насу́кваць; (навивать) навіва́ць;
◊
накру́чивать хвост (кому) накру́чваць хвост (каму);
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)