настрыга́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. настрыга́ю настрыга́ем
2-я ас. настрыга́еш настрыга́еце
3-я ас. настрыга́е настрыга́юць
Прошлы час
м. настрыга́ў настрыга́лі
ж. настрыга́ла
н. настрыга́ла
Загадны лад
2-я ас. настрыга́й настрыга́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час настрыга́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

настрыга́ць несов. настрига́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

настрыга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да настрыгчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

настры́гчы, -рыгу́, -рыжэ́ш, -рыжэ́; -рыжо́м, -рыжаце́, -рыгу́ць; -ры́г, -гла; -рыжы́; -ры́жаны; зак., чаго.

Нарэзаць якую-н. колькасць чаго-н. (нажніцамі, спецыяльнай машынкай і пад.).

Н. воўны.

|| незак. настрыга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

настрига́ть несов. настрыга́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)