Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
настаўле́нне, ‑я, н.
1. Павучанне, настойлівая парада. Бацькоўскае настаўленне. □ — Не лезь ты са сваімі настаўленнямі, — агрызнуўся, але без злосці Ваўчок.Хадкевіч.// Парада, якая што‑н. растлумачвае. Вася Захараўна дае апошнія настаўленні, як абыходзіцца з дзіцем.Сабаленка.
2. Інструкцыя. Настаўленне па вайсковай справе.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
настаўле́ннен.
1. Beléhrung f -, -en;
чыта́цькаму-н.настаўле́нніj-m die Leviten [-´vi:-] lésen*; j-méine Morálpredigt hálten* (іран.);
2. (інструкцыя) Vórschrift f -, -en; Ánweisung f -, -en; Ánleitung f -, -en; Instruktión f -, -en
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
настаўля́ць², -я́ю, -я́еш, -я́е; зак.
Навучаць, наказваць, даваць парады, як трэба рабіць што-н.
Н. вучня.
|| наз.настаўле́нне, -я, н.
Бацькоўскае н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
павуча́нне, -я, н.
Настаўленне, павучальная парада.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ната́цыя¹, -і, мн. -і, -цый, ж.
Настаўленне, суровая заўвага.
Прачытаць натацыю каму-н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
навуча́нне, -я, н.
1.гл. вучыць.
2. Парада, настаўленне павучальна-выхаваўчага характару (разм.).
Матчына н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)