нассяка́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
нассяка́ны |
нассяка́ная |
нассяка́нае |
нассяка́ныя |
| Р. |
нассяка́нага |
нассяка́най нассяка́нае |
нассяка́нага |
нассяка́ных |
| Д. |
нассяка́наму |
нассяка́най |
нассяка́наму |
нассяка́ным |
| В. |
нассяка́ны (неадуш.) нассяка́нага (адуш.) |
нассяка́ную |
нассяка́нае |
нассяка́ныя (неадуш.) нассяка́ных (адуш.) |
| Т. |
нассяка́ным |
нассяка́най нассяка́наю |
нассяка́ным |
нассяка́нымі |
| М. |
нассяка́ным |
нассяка́най |
нассяка́ным |
нассяка́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
нассяка́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
нассяка́ны |
нассяка́ная |
нассяка́нае |
нассяка́ныя |
| Р. |
нассяка́нага |
нассяка́най нассяка́нае |
нассяка́нага |
нассяка́ных |
| Д. |
нассяка́наму |
нассяка́най |
нассяка́наму |
нассяка́ным |
| В. |
нассяка́ны (неадуш.) нассяка́нага (адуш.) |
нассяка́ную |
нассяка́нае |
нассяка́ныя (неадуш.) нассяка́ных (адуш.) |
| Т. |
нассяка́ным |
нассяка́най нассяка́наю |
нассяка́ным |
нассяка́нымі |
| М. |
нассяка́ным |
нассяка́най |
нассяка́ным |
нассяка́ных |
Кароткая форма: нассяка́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
нассяка́ны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад нассякаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)