нассыпа́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
нассыпа́ю |
нассыпа́ем |
| 2-я ас. |
нассыпа́еш |
нассыпа́еце |
| 3-я ас. |
нассыпа́е |
нассыпа́юць |
| Прошлы час |
| м. |
нассыпа́ў |
нассыпа́лі |
| ж. |
нассыпа́ла |
| н. |
нассыпа́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
нассыпа́й |
нассыпа́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
нассыпа́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
нассыпа́ць сов. (во множестве) ссы́пать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
нассыпа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.
Ссыпаць адкуль‑н. або куды‑н. вялікую колькасць чаго‑н. Нассыпаць пяску з воза. Насыпаць збожжа ў засекі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)