наспрача́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
наспрача́юся |
наспрача́емся |
| 2-я ас. |
наспрача́ешся |
наспрача́ецеся |
| 3-я ас. |
наспрача́ецца |
наспрача́юцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
наспрача́ўся |
наспрача́ліся |
| ж. |
наспрача́лася |
| н. |
наспрача́лася |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
наспрача́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
наспрача́цца сов. наспо́риться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
наспрача́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.
Разм. Доўга, многа паспрачацца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)