насо́ваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., чаго.

Засоўваючы ўнутр чаго-н., напоўніць чым-н.

Н. розных рэчаў у чамадан.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

насо́ваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. насо́ваю насо́ваем
2-я ас. насо́ваеш насо́ваеце
3-я ас. насо́вае насо́ваюць
Прошлы час
м. насо́ваў насо́валі
ж. насо́вала
н. насо́вала
Загадны лад
2-я ас. насо́вай насо́вайце
Дзеепрыслоўе
прош. час насо́ваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

насо́ваць сов. насова́ть;

~валі ро́зных рэ́чаў у чамада́н — насова́ли ра́зных веще́й в чемода́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

насо́ваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Засоўваючы ўнутр чаго‑н., напоўніць чым‑н. Насоваць поўны чамадан рэчаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

насо́ваць voll stópfen, voll légen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

насо́ваны насо́ванный; см. насо́ваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

насо́ваны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад насоваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

насова́ть сов., разг. напха́ць, мног. панапіха́ць, панапі́хваць, назапіха́ць, назапі́хваць, насо́ваць, мног. панасо́ўваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)