насо́ваны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. насо́ваны насо́ваная насо́ванае насо́ваныя
Р. насо́ванага насо́ванай
насо́ванае		 насо́ванага насо́ваных
Д. насо́ванаму насо́ванай насо́ванаму насо́ваным
В. насо́ваны (неадуш.)
насо́ванага (адуш.)		 насо́ваную насо́ванае насо́ваныя (неадуш.)
насо́ваных (адуш.)
Т. насо́ваным насо́ванай
насо́ванаю		 насо́ваным насо́ванымі
М. насо́ваным насо́ванай насо́ваным насо́ваных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

насо́ваны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. насо́ваны насо́ваная насо́ванае насо́ваныя
Р. насо́ванага насо́ванай
насо́ванае		 насо́ванага насо́ваных
Д. насо́ванаму насо́ванай насо́ванаму насо́ваным
В. насо́ваны (неадуш.)
насо́ванага (адуш.)		 насо́ваную насо́ванае насо́ваныя (неадуш.)
насо́ваных (адуш.)
Т. насо́ваным насо́ванай
насо́ванаю		 насо́ваным насо́ванымі
М. насо́ваным насо́ванай насо́ваным насо́ваных

Кароткая форма: насо́вана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

насо́ваны насо́ванный; см. насо́ваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

насо́ваны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад насоваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

насо́ванный напха́ны, мног. панапіха́ны, насо́ваны, мног. панасо́ўваны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)